Nieuws van Stichting MedEasy en Stichting MedicalFacts

In de hele Europese Unie wordt in het laatste weekend van oktober de zomertijd teruggezet. De klok wordt om 3 uur een uur teruggezet, van 3 naar 2 uur. Door de zomertijd kunnen we in de zomer ’s avonds een uur langer van het daglicht profiteren. Als de klok wordt verzet vanwege de zomer- of wintertijd, neem dan de medicijnen in op de tijden die u gewend bent

U hoeft niet te schuiven met uw innametijden. Bij vragen of twijfel kan het beste de apotheek worden geraadpleegd.
Dit betekent dat u eenmaal per jaar een uur te vroeg uw medicijnen slikt en eenmaal per jaar een uur te laat. Omdat dit maar twee keer per jaar gebeurt, is het niet erg.  De zomertijd gaat elk jaar in het laatste weekeinde van maart in en eindigt in het laatste weekeinde van oktober. (ezelsbruggetje: in het VOORjaar gaat de klok een uur VOORuit).

Het bericht Wintertijd: Klok achteruit, medicijnen gewoon op dezelfde tijd verscheen eerst op MedicalFacts.nl.

Per 1 december 2024 is Ditte Hak benoemd tot Lid Raad van Bestuur bij het CIZ.

Ditte Hak heeft een bewezen staat van dienst in zowel de publieke als private sector, waar zij zich heeft onderscheiden door haar mensgerichte aanpak en focus op klantgerichtheid. In haar eerdere functies heeft zij met succes bijgedragen aan complexe verandertrajecten en duurzame verbeteringen in de dienstverlening. Als lid van de Raad van Bestuur van het CIZ zal Ditte Hak zich met name inzetten voor het verder professionaliseren van de dienstverlening van het CIZ. Met haar ruime bestuurlijke ervaring en heldere visie op het versterken van organisaties, is zij een waardevolle aanwinst voor het CIZ.

Tot mei 2024 vervulde Ditte Hak de rol van directeur-generaal van de Dienst Toeslagen bij het ministerie van Financiën. Daarvoor was zij directeur bij een grote zorgverzekeraar.

Remco Bakker:
‘Ik ben blij met de benoeming van Ditte Hak als lid van de Raad van Bestuur van het CIZ. Ditte is een ervaren en gedreven bestuurder met een scherp oog voor het verbeteren van interne processen, waarbij de dienstverlening voor de burger centraal staat. Daarbij verliest zij het belang van de medewerkers niet uit het oog en weet zij mensen aan zich te binden. Ik kijk uit naar een mooie samenwerking.”

Ditte Hak:
“Ik kijk er enorm naar uit om bij het CIZ bij te dragen aan de toegang tot kwalitatieve zorg voor alle mensen die deze zorg nodig hebben. Mijn doel is om de cliënt centraal te stellen, niet alleen binnen de eigen organisatie, maar ook breder in het zorgveld. Door barrières te verminderen en administratieve lasten terug te dringen, willen we meer tijd en ruimte creëren voor het bieden van passende zorg. Samen met de voorzitter van de Raad van Bestuur Remco Bakker en alle collega’s bij het CIZ ga ik me hiervoor met volle energie inzetten.”

Over het CIZ
Het CIZ is een uitvoeringsorganisatie van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en is verantwoordelijk voor de afhandeling van aanvragen voor zorg vanuit de Wet langdurige zorg (Wlz). Tevens indiceert het CIZ voor besluiten op basis van de Wet zorg en dwang (Wzd). Tot slot heeft het CIZ een adviestaak bij het toekennen van dubbele kinderbijslag bij intensieve zorg (DKIZ) voor het ministerie van Sociale zaken en Werkgelegenheid.

Bron: CIZ

Het bericht Benoeming Ditte Hak Lid Raad van Bestuur CIZ verscheen eerst op MedicalFacts.nl.

Definitie en Kenmerken van ElektroHyperSensitiviteit (EHS)
ElektroHyperSensitiviteit (EHS), ook wel bekend als elektrostress of elektro-overgevoeligheid, is een aandoening waarbij individuen gezondheidsklachten ervaren door blootstelling aan elektromagnetische velden (EMV) van verschillende elektrische en elektronische apparaten of installaties. EHS veroorzaakt een stressreactie in het lichaam, die per persoon anders kan uitpakken en tot diverse klachten kan leiden, afhankelijk van iemands unieke biologische gevoeligheid en voorgeschiedenis.

Hoewel het mechanisme van EHS nog onderwerp van wetenschappelijk onderzoek is, toont de praktijk aan dat bij het wegnemen van de stralingsbron de klachten afnemen, zij het met variabele duur. Symptomen kunnen fluctueren afhankelijk van de omgeving en de aard van de elektromagnetische blootstelling, en de aandoening gaat vaak gepaard met gevoeligheid voor andere omgevingsfactoren zoals geuren, (UV)licht en geluid.

Gezondheidsklachten en Klinische Presentatie
De symptomen van EHS variëren sterk, maar gemeenschappelijke klachten zijn onder meer:

Neurologisch: hoofdpijn, duizeligheid, slaapproblemen, concentratieproblemen.

Huidklachten: jeuk, tintelingen, roodheid.

Cognitief en emotioneel: geheugenproblemen, prikkelbaarheid, vermoeidheid.

Systemisch: verhoogde hartslag, bloeddrukschommelingen, spijsverteringsproblemen.

De wisselvalligheid en veelzijdigheid van de symptomen maken diagnostiek een uitdaging, vooral omdat veel klachten niet direct medisch herleidbaar zijn tot een specifieke oorzaak. Dit vraagt om zorgvuldige differentiaaldiagnostiek en klinische beoordeling.

Oorzaken en Triggers van EHS
Personen met EHS melden klachten bij blootstelling aan elektromagnetische velden die afkomstig zijn van:

Huishoudelijke apparatuur: mobiele en DECT-telefoons, computers, routers, televisies, lampen met dimmers.

Transportmiddelen: voertuigen zoals auto’s, treinen en vliegtuigen, waarin elektromagnetische straling door elektronica of communicatiesystemen aanwezig is.

Telecominfrastructuur: zendmasten voor mobiele telefonie, WiFi-systemen, radarinstallaties.

De intensiteit van elektromagnetische velden waarbij klachten optreden ligt vaak onder internationaal erkende veiligheidslimieten. Echter, door de toenemende penetratie van draadloze technologieën en elektronica, zijn mensen langdurig en soms onafgebroken aan EMV blootgesteld, wat mogelijk verband houdt met de toename in meldingen van EHS.

Diagnose van EHS
EHS-diagnose vereist een grondige anamnese en uitsluiting van andere oorzaken van de klachten. Het is belangrijk om te onderzoeken of klachten optreden in specifieke omgevingen met verhoogde EMV en of symptomen verminderen bij het beperken van blootstelling aan elektromagnetische bronnen. De diagnose wordt verder ondersteund door uitsluitingsdiagnostiek, waarbij andere medische of psychologische oorzaken systematisch worden uitgesloten.

Kinderen en Blootstelling aan Straling
Er zijn toenemende meldingen van gezondheidsklachten bij kinderen in onderwijssituaties met WiFi-installaties, zoals vermoeidheid, hoofdpijn en concentratieproblemen. Dit heeft geleid tot waarschuwingen van experts die wijzen op mogelijke risico’s van langdurige blootstelling aan EMV voor de ontwikkeling van kinderen.

Rol van het Kennisplatform Elektromagnetische Velden en Gezondheid
Het Nederlandse Kennisplatform Elektromagnetische Velden en Gezondheid (Kennisplatform EMV) voorziet zorgprofessionals van actuele, evidence-based informatie over EMV en de gezondheidseffecten. RIVM, TNO, GGD GHOR Nederland, DNV en andere organisaties delen hun kennis en bevindingen via het platform om vragen en zorgen in de samenleving te beantwoorden. Het platform ondersteunt ook burgers in het beoordelen van hun eigen situaties en het nemen van mogelijke voorzorgsmaatregelen.

ElektroHyperSensitiviteit (EHS): Pathofysiologie en Klinische Inzichten volgens Belpomme en Irigaray

Onderzoeksoverzicht en Pathofysiologische Mechanismen
Het artikel van Dominique Belpomme en Philippe Irigaray, gepubliceerd in Environmental Research, benadrukt dat er voldoende gegevens zijn om EHS te erkennen als een objectief gekarakteriseerde neurologische aandoening. Belpomme en Irigaray geven aan dat EHS vaak samen voorkomt met Multiple Chemical Sensitivity (MCS), en dat beide aandoeningen mogelijk dezelfde pathofysiologische mechanismen delen. Deze bevindingen suggereren dat EHS en MCS samen een nieuw neurologisch syndroom vormen, onafhankelijk van de specifieke oorzaak, waarbij omgevingsfactoren zoals elektromagnetische velden (EMV) de pathofysiologische veranderingen en klinische symptomen aanwakkeren.

Tegen de Nocebo-Hypothese
Het artikel weerlegt de hypothese dat EHS louter een nocebo-effect is, wat wil zeggen dat de klachten niet slechts psychologisch zijn. De auteurs benadrukken dat er objectieve gezondheidsimpacten zijn van EMV-blootstelling, zowel bij EHS-patiënten als bij gezonde personen, en zij stellen dat de invloed van niet-ioniserende, niet-thermische EMV op de gezondheid niet kan worden genegeerd.

Mechanismen van EMV-Blootstelling en Gezondheidseffecten
Het onderzoek benadrukt dat extreem lage frequenties, radiogolven en microgolven, zoals die bij draadloze communicatie, kunnen leiden tot pathofysiologische veranderingen bij mensen met EHS. De onderzoekers roepen op tot een grondige heroverweging van de huidige blootstellingslimieten en benadrukken de schadelijke effecten van mensgemaakte EMV.

Medische Aanbevelingen en Beleidsimplicaties
De auteurs doen een dringende oproep aan overheden en gezondheidsinstellingen, zoals de WHO, om EHS officieel te erkennen als een pathologie gerelateerd aan EMV-blootstelling. Ze pleiten ervoor om EHS te beschouwen als een nieuwe, reële aandoening die om dringende aandacht vraagt. Hiermee hopen ze bij te dragen aan een beter begrip van EHS binnen de medische gemeenschap, zodat er gerichtere diagnostische en therapeutische benaderingen kunnen worden ontwikkeld en beleidsmaatregelen kunnen worden aangepast om EMV-gerelateerde gezondheidsrisico’s beter te beheersen.

Deze bevindingen versterken de noodzaak om gezondheidsprofessionals beter toe te rusten met kennis over EHS en om verder onderzoek te stimuleren naar de biologische mechanismen achter elektromagnetische gevoeligheid.

Conclusie
EHS is een complexe aandoening waarbij de huidige klinische kennis beperkt is. Het Kennisplatform EMV speelt een cruciale rol in het vergaren en verspreiden van kennis, zodat zorgverleners beter voorbereid zijn om patiënten met klachten van elektromagnetische gevoeligheid te ondersteunen. Verdere klinische studies en onderzoek zijn noodzakelijk om inzicht te krijgen in het biologische mechanisme van EHS en om passende zorgstrategieën te ontwikkelen.

Het bericht ElektroHyperSensitiviteit (EHS): Een Overzicht voor Medische Specialisten en Zorgprofessionals verscheen eerst op MedicalFacts.nl.

Een nieuw hoofdstuk in de strijd voor erkenning en gelijke behandeling van mensen met Elektrohypersensitiviteit (EHS) lijkt aangebroken. Jarenlang voelden elektrogevoeligen zich onbegrepen en genegeerd door een maatschappij die doordrongen is van draadloze technologie en elektromagnetische straling. Maar nu biedt de juridische erkenning van EHS als handicap, zowel in het VN-verdrag Handicap als in de Wet Gelijke Behandeling op grond van handicap of chronische ziekte, eindelijk een fundament waarop elektrogevoeligen kunnen bouwen.

Deze belangrijke doorbraak, bevestigd door het ministerie van VWS, het College voor de Rechten van de Mens en koepelorganisatie Ieder(in), geeft mensen met EHS een juridisch aanknopingspunt. Dit betekent dat zij nu officieel kunnen eisen om een volwaardige plek in de samenleving. Of dit nu betekent dat ze een wifi-vrije werkplek vragen, of zich beroepen op ondersteuning voor het creëren van een stralingsvrije leefomgeving: de juridische basis is gelegd. Aan de andere kant van deze erkenning ligt echter nog een lange weg, bezaaid met obstakels van beleidsmakers die vaak vasthouden aan de voordelen van een digitale samenleving en daarbij de nadelen voor elektrogevoeligen buiten beschouwing laten.

VN-Verdrag en nationale strategie

De ratificatie van het VN-verdrag Handicap in 2016 en de daaraan verbonden Wet Gelijke Behandeling zijn belangrijke juridische pijlers. Toch is het opvallend dat het pas in 2023 is dat het begrip ‘handicap’ aan de Nederlandse grondwet is toegevoegd. Met deze erkenning in artikel 1 kunnen elektrogevoeligen, net als anderen met een beperking, een beroep doen op het recht om in de samenleving te worden opgenomen. Dit recht geldt nu ook voor sectoren die voorheen buiten schot bleven, zoals de horeca, musea, verzekeraars en onderwijsinstellingen.

De nationale strategie van het ministerie van VWS, opgesteld in januari 2024, bevestigt de ambitie om uiterlijk in 2040 een inclusieve samenleving te creëren waarin toegankelijkheid de norm is. Voor elektrogevoeligen, die tot nu toe vaak zijn beschouwd als een lastige randgroep, betekent dit een erkenning van hun bestaansrecht. Toch blijft de uitdaging groot: hoe moet de maatschappij omgaan met de groeiende vraag naar stralingsvrije omgevingen, als digitalisering en technologische vooruitgang de norm blijven?

Een maatschappelijke omslag

Een cruciale rol is weggelegd voor het Kennisplatform EMV, een overheidsinitiatief dat zes publieke instellingen, waaronder RIVM en TNO, samenbrengt. Het Kennisplatform heeft toegezegd dat het rechten van elektrogevoeligen breder in de maatschappij zal communiceren en dat zij stralingsgevoeligheid onder de aandacht van huisartsen gaan brengen. Het is een stap in de goede richting, maar er moet nog veel gebeuren voordat EHS dezelfde herkenning krijgt als andere handicaps. Deze ziekte verdient het om serieus genomen te worden, niet alleen door beleidsmakers, maar door de hele samenleving.

Bewustwording is daarbij cruciaal. In de komende jaren zal de acceptatie van EHS als handicap afhangen van de mate waarin werkgevers, gemeentes en andere maatschappelijke instellingen bereid zijn om voor aanpassingen te zorgen. Stichting EHS heeft hier een voortrekkersrol in gespeeld en werkt nauw samen met organisaties zoals Ieder(in) om een representatieve stem te bieden voor elektrogevoeligen. Ook kan de medische wereld hierin een bijdrage leveren door hun onwetendheid en vooroordelen te vervangen door objectieve en op feiten gebaseerde kennis over stralingsgevoeligheid.

Samen bouwen aan inclusie

Om de belofte van het VN-verdrag Handicap en de nationale strategie werkelijkheid te maken, moet de overheid, samen met het Kennisplatform EMV en koepelorganisaties, doorgaan met concrete beleidsmaatregelen die verder gaan dan papier en in de praktijk echt een verschil maken. Want zolang EHS als een nicheprobleem wordt gezien, blijft deze groep kwetsbaar in een wereld die hen buitensluit. Het wordt tijd dat Nederland zijn verantwoordelijkheid neemt om ook elektrogevoeligen een plek te geven in de maatschappij, en dat zij gelijkwaardige kansen krijgen om volwaardig mee te doen.

Deze erkenning is een belofte, maar geen eindpunt.

Bron: Stichting EHS & Stralingsbewust.info

Het bericht Elektrogevoeligen erkend onder VN-verdrag Handicap en Wet Gelijke Behandeling verscheen eerst op MedicalFacts.nl.

Het idee om 24/7 ouderenzorg alleen nog geclusterd aan te bieden, zoals voorgesteld door de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV) en Verenso , lijkt misschien een logische stap om efficiënter om te gaan met de schaarse zorgmiddelen. Echter, dit voorstel gaat voorbij aan de harde realiteit van veel ouderen die thuis blijven wonen met het Volledig Pakket Thuis (VPT). Hoewel VPT wordt gepresenteerd als een oplossing waarmee ouderen met een Wlz-indicatie thuis kunnen blijven wonen, blijkt in de praktijk dat het pakket ernstige tekortkomingen vertoont. Een van de grootste problemen is dat de beloofde zorg, zoals maaltijden, vaak niet geleverd wordt. In plaats daarvan ontvangen ouderen een financiële compensatie die vaak niet marktconform is en absoluut niet toereikend voor de daadwerkelijke kosten van voeding, pedicure en soms ook huishoudelijke hulp.

Tegelijkertijd betalen ouderen met een VPT een hogere eigen bijdrage, waardoor zij financieel benadeeld worden terwijl zij niet de volledige zorg krijgen waar zij recht op hebben. Deze scheve verhouding ondermijnt het oorspronkelijke doel van het beleid: ouderen ondersteunen om langer thuis te blijven wonen met behoud van zelfstandigheid en kwaliteit van leven.

De oproep van LHV en Verenso om 24/7 zorg enkel geclusterd aan te bieden en thuiswonende ouderen geen Wlz-indicatie meer te geven , doet vermoeden dat efficiëntie zwaarder weegt dan de eigen regie en het welzijn van de ouderen zelf. De zorg voor thuiswonenden zou dan gefinancierd worden vanuit de Zorgverzekeringswet, wat minder mogelijkheden biedt voor intensieve zorg. Dit zorgt er niet alleen voor dat de keuzevrijheid van ouderen drastisch wordt beperkt, maar het dwingt hen ook om naar een geclusterde woonvorm te verhuizen om toegang te krijgen tot de zorg die ze nodig hebben. De Wlz-indicatie pas toepassen bij verhuizing naar een geclusterde setting zoals een verpleeghuis of kleinschalige woonvorm, zorgt er bovendien voor dat kwetsbare ouderen tussen wal en schip dreigen te vallen en van zorg verstoken blijven.

Bovendien speelt het probleem van wachttijden een grote rol in de huidige ouderenzorg. Het is geen geheim dat verpleeghuizen te maken hebben met lange wachtlijsten, waardoor ouderen die op een Wlz-indicatie wachten in onzekerheid blijven. Dit voorstel van LHV en Verenso biedt geen oplossing voor deze structurele problemen en zal de druk op de zorg verder doen toenemen.

Hoewel de intentie om zorg efficiënter te organiseren begrijpelijk is, moet de focus liggen op zorg die afgestemd is op de individuele behoeften van ouderen. Het Volledig Pakket Thuis lijkt die belofte niet waar te maken en de plannen van LHV en Verenso dreigen deze situatie alleen maar te verergeren. Als de zorg voor kwetsbare ouderen echt verbeterd moet worden, dan moet de oplossing niet liggen in beperking van zorgopties, maar juist in uitbreiding en verbetering van de zorg aan huis, zonder onnodige administratieve barrières of financiële lasten voor ouderen .

De volledige tekst van het voorstel van LHV en Verenso is hier te lezen: Skipr-artikel.

Het bericht “VPT faalt: Ouderen krijgen onvoldoende zorg en betalen wel de prijs” verscheen eerst op MedicalFacts.nl.

Relatief weinig mensen hebben last van de overgang van zomer- naar wintertijd. Andersom voelt het des te heftiger. Dat komt omdat het ritme van de meeste volwassenen iets langer dan een etmaal is.

Voor de meeste mensen voelt de overgang naar de wintertijd heel fijn, maar voor ouders met kleine kinderen kan het de komende tijd pittig worden.Kinderen die normaal om 7 uur naast hun bed staan, doen dat vanaf zondag, wanneer de klok een uur achteruitgaat, waarschijnlijk om 6 uur. Maar daar valt op in te spelen aldus experts op het gebied van de biologische klok en slaap.

Ouders

”Ouders kunnen vanaf ongeveer drie dagen voor het ingaan van de wintertijd hun kinderen er al op beginnen voor te bereiden door ze steeds wat later naar bed te laten gaan. Het idee is dat ze dan ’s ochtends ook steeds wat later wakker worden”.

Voor iets oudere kinderen, die al naar school gaan, komt de wintertijd juist beter uit. ”Die moet je vaak wakker maken als ze naar school moeten. Dat wordt nu iets makkelijker, omdat het volgens hun biologische klok een uurtje later is en ze zich dus beter uitgeslapen voelen.”

Voor volwassenen werkt dat net zo. Die mogen voor hun gevoel wat langer in bed blijven dan normaal.

Ritme

De meeste mensen hebben een ritme dat tussen de 24 en 25 uur ligt. Dat merk je vooral in het weekend. Als we niet vroeg op hoeven, hebben we meestal de neiging wat later te gaan slapen, de dag wat langer te maken als het ware, en de volgende ochtend uit te slapen.

Bij de overgang van zomer- naar wintertijd duurt de dag eenmalig 25 uur. Dat ligt dichter bij ons natuurlijke ritme. Bij de overgang van de winter- naar zomertijd, duurt de dag ineens maar 23 uur. Dat voelt veel ingrijpender voor de meeste mensen. Vooral avondmensen hebben hier last van”

Vroeger

Alleen kleine kinderen hebben een echt 24 uursritme. Die worden vaak standaard een stuk vroeger wakker dan hun ouders. Als ze normaal gesproken al vroeg wakker zijn, kan dat na het ingaan van de wintertijd wel erg vroeg worden.

Het bericht Wintertijd speelt vooral jonge ouders parten verscheen eerst op MedicalFacts.nl.

Als arts in het buitenland werken is voor velen een droom. Het biedt kansen om je professionele horizon te verbreden, nieuwe culturen te ontdekken en waardevolle werkervaring op te doen. Het is echter geen beslissing die lichtvaardig genomen moet worden. Er zijn veel zaken om rekening mee te houden, zoals de erkenning van je diploma, lokale regelgeving, eventuele taalbarrières en werkvergunningen. Dit artikel biedt inzicht in de belangrijkste zaken die je moet overwegen en welke subsidies en beurzen je kunt aanvragen om jouw buitenlandse avontuur als arts te realiseren.

Subsidies en Beurzen voor Onderzoek of Studie in het Buitenland

Als je na je opleiding verder wilt studeren of onderzoek wilt doen in het buitenland, zijn er verschillende subsidies en beurzen beschikbaar. Hieronder worden enkele van de belangrijkste opties besproken.

VSBfonds Beurs

De VSBfonds Beurs is gericht op studenten en afgestudeerden die na hun opleiding in Nederland verder willen studeren of onderzoek willen doen in het buitenland. De studie of het onderzoek moet minimaal drie maanden en maximaal 24 maanden duren. Belangrijk is dat het programma in het buitenland aanvullend moet zijn op het curriculum van je Nederlandse opleiding, en er geen onderdeel van mag uitmaken. De beurs kan oplopen tot maximaal €10.000.

Voor meer informatie over de VSBfonds Beurs, bezoek de website van het VSBfonds.

Cultuurfondsbeurs

De Cultuurfondsbeurs is bedoeld voor talentvolle afgestudeerden die met een gemiddeld cijfer van minstens een 8 hun studie hebben afgerond. De beurs ondersteunt artsen die hun vervolgopleiding of onderzoek in het buitenland willen doen. Het Cultuurfonds richt zich vooral op wetenschappelijk en creatief talent, en biedt mogelijkheden om jouw academische carrière internationaal te versterken.

Voor de voorwaarden en het aanvraagproces, bezoek de website van het Cultuurfonds.

KNAW Beurzen

De Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW) verstrekt diverse beurzen voor medisch professionals die onderzoek willen doen, een congres willen bezoeken of een verblijf in het buitenland willen organiseren. Het aanbod van beurzen verschilt per jaar en afhankelijk van je specialisatie kan er een specifieke beurs voor je beschikbaar zijn.

Meer informatie over beschikbare beurzen kun je vinden op de website van de KNAW.

Erkenning van je Diploma en Werken in het Buitenland

Het vinden van een baan als arts in het buitenland kan uitdagend zijn, vooral omdat de erkenning van je diploma niet overal vanzelfsprekend is. Binnen de Europese Unie (EU) zijn er echter afspraken gemaakt over de wederzijdse erkenning van medische diploma’s. Dit betekent dat als je in Nederland bent afgestudeerd en BIG-geregistreerd bent, je in veel EU-landen zonder aanvullende toetsen aan de slag kunt als arts.

Volgens de Europese richtlijn wordt je diploma automatisch erkend in andere lidstaten, zolang het voldoet aan de EU-criteria voor medische opleidingen. Wel kan het zijn dat er administratieve stappen nodig zijn, zoals het betalen van inschrijfgeld of het verkrijgen van een vergunning in het land waar je wilt werken.

Voor meer informatie over de BIG-registratie en erkenning van diploma’s binnen de EU, bezoek de website van het BIG-register.

Buiten de EU Werken

Wil je buiten de EU aan de slag als arts, dan is het vaak een stuk ingewikkelder. Veel landen erkennen Nederlandse diploma’s niet automatisch. In landen zoals de Verenigde Staten moet je bijvoorbeeld aanvullende examens afleggen en enkele jaren onder supervisie werken voordat je volledig zelfstandig aan de slag kunt als arts. Het is daarom belangrijk om ruim van tevoren onderzoek te doen naar de voorwaarden die gelden in het land van jouw keuze.

Elk land heeft een eigen registratie- en erkenningssysteem voor buitenlandse medische professionals. De regels en voorwaarden voor registratie kun je meestal opvragen bij de medische autoriteiten in dat land. De contactgegevens van deze instanties kun je vinden via de ambassade of het consulaat van het land waar je naartoe wilt.

Praktische Tips voor Werken in het Buitenland

Naast de erkenning van je diploma zijn er ook andere praktische zaken waar je aan moet denken als je in het buitenland wilt werken. Hieronder een aantal belangrijke aandachtspunten:

Verklaring van registratie: Om in het buitenland te kunnen werken, heb je een verklaring van registratie nodig die aantoont dat je in Nederland bevoegd bent om als arts te werken. Deze verklaring kun je opvragen bij het RIBIZ en is beschikbaar in meerdere talen, waaronder Engels, Duits en Frans.

Werkvergunning: Buiten de EU is het vaak verplicht om een werkvergunning aan te vragen. Dit proces kan enkele maanden duren, dus begin hier tijdig mee.

Verhuizen: Verhuizen naar het buitenland brengt natuurlijk ook praktische uitdagingen met zich mee. Zoek een betrouwbare verhuizer en plan je verhuizing ruim op tijd. Voor tips over het goedkoop en efficiënt verhuizen, kun je terecht op ZelfGoedkoopVerhuizen.nl.

Voordelen van Werken in het Buitenland

Werken als arts in het buitenland biedt niet alleen de mogelijkheid om een nieuwe cultuur te ontdekken, maar kan ook je carrière een flinke boost geven. Werkervaring in het buitenland staat goed op je CV en laat potentiële werkgevers zien dat je flexibel, avontuurlijk en zelfstandig bent.

Daarnaast leer je vaak veel over verschillende medische systemen en behandelmethodes, wat je weer kunt toepassen in je toekomstige werk. Bovendien kan het wonen en werken in een ander land je persoonlijke ontwikkeling een enorme impuls geven. Je leert omgaan met nieuwe situaties, ontmoet mensen uit verschillende culturen en ontwikkelt je taalvaardigheden.

Conclusie

Werken als arts in het buitenland biedt fantastische mogelijkheden, maar vereist ook een goede voorbereiding. Zorg dat je op de hoogte bent van de erkenning van je diploma, lokale regelgeving en benodigde werkvergunningen. Maak gebruik van beschikbare subsidies en beurzen om je avontuur te ondersteunen, en vergeet niet om de praktische kant van het verhuizen goed te regelen.

Met de juiste planning en informatie kan werken in het buitenland een unieke en onvergetelijke ervaring zijn die zowel jouw carrière als je persoonlijke leven verrijkt.

Het bericht Werken als Arts in het Buitenland: Subsidies, Voorwaarden en Praktische Tips verscheen eerst op MedicalFacts.nl.

“Situatie voor mensen met psychische problemen verslechterd”

MIND is het eens met het oordeel van het comité van de Verenigde Naties, dat toeziet op de naleving van het VN-verdrag. Handicap. “Acht jaar na invoering van het VN-verdrag Handicap is de situatie voor
mensen met psychische problemen verslechterd.” De wachtlijsten in de geestelijke
gezondheidszorg zijn nóg langer geworden, waarvan de helft van de wachtenden
langer dan de maximale toegestane wachttijd. Het aantal betaalbare woningen voor
mensen met psychische problemen is afgenomen. Ook is het aantal gedwongen
eenzame opsluitingen (separaties) nog steeds niet afgenomen, ondanks de
Veldnorm insluiting van 2013 en het Dolhuysmanifest van 2015. MIND roept de
regering op werk te maken van de aanbevelingen van het VN-comité.

Geen participatie, maar uitsluiting

Het comité concludeert dat in Nederland mensen met een psychische achtergrond
onvoldoende mogelijkheden krijgen om te participeren in de samenleving. Stigma op ggz
speelt hierbij een rol, naast discriminatie en onvoldoende effectief beleid om hun
positie te verbeteren. Dat leidt tot uitsluiting van de arbeidsmarkt, van onderwijs,
sociale relaties en een goede woonomgeving.

Ineffectief beleid

Het comité geeft een aantal voorbeelden van ineffectief beleid en legt daarbij de vinger
op de zere plek: het beleid wordt nog onvoldoende in samenspraak gemaakt met de
mensen die het uiteindelijk aangaat. Nederlandse jongeren met beperkingen worden
hierin expliciet genoemd. Ook wordt vermeld dat onze instituties niet voldoende
mogelijkheden geven om misstanden aan de kaak te stellen of een klacht in te dienen.
Door de decentralisatie is rechtsongelijkheid ontstaan: het maakt uit in welke gemeente
je woont of en hoe je passende zorg kan krijgen. Zo bestaan er te grote verschillen tussen
gemeenten die inclusie in de weg staan.
MIND roept de regering op werk te maken van de aanbevelingen van het VN-comité en
de ggz om ‘eenzame opsluiting’ separatie per direct te stoppen.

Bron: MIND

Het bericht MIND deelt de conclusie van het VN-comité verscheen eerst op MedicalFacts.nl.

Heb je er al eens over nagedacht? Flossen is een essentieel onderdeel van mondhygiëne? Daarom is het eigenlijk reuze zonde dat vaak over het hoofd wordt gezien. Veel mensen denken dat het poetsen van de tanden voldoende is. Maar een tandenborstel kan niet alle tandplak verwijderen die zich tussen de tanden ophopen. Flossen kan deze moeilijk bereikbare plaatsen reinigen. En hierdoor wordt het risico op tandvleesontsteking en andere mondproblemen aanzienlijk verminderd. Kies je ervoor om niet regelmatig te flossen? Dan kunnen bacteriën zich ophopen in deze ruimtes, wat kan leiden tot ontstoken en bloedend tandvlees.

Je zorgt voor gezond tandvlees; dé basis van een gezond gebit

Gezond tandvlees is de basis van een gezond gebit. Flossen, bijvoorbeeld met de producten van sunstargum.com, speelt een directe rol in het beschermen van deze basis. Een ontsteking aan het tandvlees ontstaat wanneer tandplak zich ophoopt langs de tandvleesrand. Dit bestaat uit bacteriën die zuren produceren. Deze irriteren vervolgens het tandvlees. Dit leidt tot zwelling, roodheid en bloeding tijdens het poetsen of eten. Kies je ervoor om dagelijks te flossen? Dan verwijder je de plak- en voedselresten die anders tussen de tanden zouden blijven zitten. En op deze manier kun je de gezondheid van je tandvlees beschermen. 

Je investeert in een betere algemene gezondheid

Maar er is nog een ander groot voordeel waar je van profiteert. Flossen draagt ook bij aan een betere algemene gezondheid. Er is een duidelijk verband aangetoond tussen mondgezondheid en algemene gezondheid. Problemen zoals tandvleesontsteking werden in verband gebracht met een breed scala aan aandoeningen. Denk daarbij aan hartziekten, diabetes en ademhalingsproblemen. Kies je ervoor om te flossen? Dan verminder je de bacteriële belasting in je mond. En dit kan helpen om ontstekingen in het lichaam te verminderen. Maar je kunt ook denken aan het verminderen van een pijnlijke tong.

Je gaat voor een frisse adem en een stralend gebit

Ook zorgt flossen voor een frisse adem en een stralend gebit. Blijven voedselresten en tandplak tussen de tanden zitten? Dan kunnen ze een onaangename geur veroorzaken. Dit leidt niet alleen tot een slechte adem. Het kan ook vlekken op de tanden veroorzaken. Maar het kan ook de esthetiek van je glimlach aantasten. Ga je iedere dag na het poetsen flossen? In dat geval houd je je tanden schoon en je adem fris. Het is dus de hoogste tijd om je stralende gebit een boost te geven!

Het bericht Waarom flossen onmisbaar is voor gezond tandvlees verscheen eerst op MedicalFacts.nl.